Wat een toestand hè, het corona virus wat de wereld in de hand houdt. Het beperkt ons in ons gaan en staan, onze kinderen worden weggehouden bij de scholen, waardoor ze onderwijs missen. Wij als ouders moeten soms van ons werk wegblijven of thuis gaan werken, als dit mogelijk is. We zitten opgesloten en voelen soms de muren op ons afkomen. Het kan benauwend zijn en we zijn maar wat blij dat het mooi weer is! Dan kunnen we in ieder geval nog naar buiten om de verveling tegen te gaan. Kopje thee erbij of…gewoon een groot glas wijn. En een stuk taart.
We zijn massaal aan het bakken geslagen met de kinderen, we gaan stoepkrijten, kleuren en verven en nemen meer tijd aan onze maaltijden. We eten uitgebreider, hebben meer aandacht voor mensen om ons heen en genieten van een avondje relaxen met een afhaalmaaltijd, want: support your locals!
Thuis naar de kerk
Naast alles wat er veranderd is in de laatste weken en wat voor ons echt niet positief uitpakt (ja, niemand is blij met wat er gebeurt), zijn er ook stiekem wat voordelen aan quarantaine. Wij waren bijvoorbeeld van plan om Rosemarijn dit jaar mee te nemen naar de kerk. Maar ja…dat is heel wat voor een peuter! Een kerk vol mensen, nieuwe dingen, stil zitten, luisteren…hoe dan? Misschien dat ze de eerste keer stil zit omdat ze onder de indruk is, maar de tweede keer zal ze vast anders in de bank zitten. Stiekem komt het wat dat betreft wel goed uit dat we thuis moeten blijven, al willen we graag gewoon weer naar de kerk.
Wij “oefenen kerk” tijdens deze lastige tijd thuis en dat is echt een klein voordeel van het niet van huis mogen. Nu luisteren we online mee en zitten we met Rosemarijn tijdens de dienst thuis op de bank. Ze heeft een eigen kinderpsalmboekje, haar knuffel en een tasje met wat snoepjes erin…
Kleine grote meid
Ze is helemaal in haar hum. Elke zondag weer. We oefenen één dienst per zondag, de ochtend. Ze zit niet stil natuurlijk, ze kruipt op schoot en speelt met haar knuffel en ze heeft moeite met haar ogen dicht houden tijdens het gebed, maar elke zondag gaat het beter. Na elke keer dat we zingen tijdens de dienst, mag ze een snoepje pakken. Als we dat niet ingesteld zouden hebben, zou ze alle snoepjes binnen de eerste twee minuten al op hebben en dan is er geen houden meer aan hoor!
We staan steeds weer verbaasd hoe goed ze het doet, al is het echt niet makkelijk voor zo’n kleine meid. Toch zingt ze uit volle borst (gebrabbel natuurlijk, op de psalmen die ze kent na) mee en we zien elke week dat ze er meer van snapt. En het woordje ‘Amen’ kent ze heel goed! Dat betekent dat het gebed ten einde is of dat de kerkdienst klaar is. En aan het einde van de dienst is het tijd voor koffie en een vers gebakken koekje of stuk cake.
Hoe doen jullie dat, nu je niet naar de kerk kunt? Luisteren jullie mee of slaan jullie nu de diensten over? Betrekken jullie de kinderen erbij of juist niet?
Volg je The Stout Journal al op Social Media?
