Het is normaal dat je tijdens je zwangerschap enige vergeetachtigheid krijgt en ook compleet normaal dat je het niet meteen kwijt bent, na de geboorte van je kind. Ik moet echter wel zeggen dat er een deel is blijven hangen bij mij! Ook toen Rosemarijn groter werd, bleef ik vergeetachtig. Dingen zoals de namen van mensen, de dingen die ik nog moest of wilde doen die dag, verhalen die ik hoorde, mijn dromen (terwijl ik die altijd zo goed kon onthouden) en alles wat ik aan het einde van de dag wilde vertellen aan Augustijn. Gewoon compleet kwijt. Een leeg hoofd. Alsof mijn hoofd een zeef was (en is) en alle informatie er gewoon weer uitloopt. Echt niet handig. En daarom ben ik nu maar erg blij dat Rosemarijn kan praten en me hier en daar helpt met dingen herinneren. Zij heeft geen last van dingen vergeten en dat is ontzettend handig. Lees maar eens mee: deze dingen zou ik echt vergeten als Rosemarijn me niet hielp ze te herinneren.
Elke ochtend als we uit bed komen en ik mezelf en Rosemarijn heb aangekleed, komt ze me vertellen dat het tijd is om haar tandjes te poetsen. Ik ben echt een kluns als het hier op aan komt, want als Roos me niet zegt: “Mama, tandjes poes-ten!”, dan vergeet ik het echt! Wat dat betreft ben ik maar blij dat ze kan praten. Scheelt weer gebitsproblemen!
“Mama, lolly!” Dat is één van de manieren waarop Rosemarijn mij duidelijk maakt dat ze zin in een tussendoortje heeft. En ook al heeft ze het dan over een lolly op dat moment, een stuk fruit is gelukkig ook goed! Ze is dol op fruit. Banaan, blauwe besjes, mandarijnen en kiwi bijvoorbeeld. Natuurlijk gaat snoep er ook heel goed in. Van koekjes is ze wat minder fan, maar over het algemeen lust ze alles wel. En ja, ik voel me echt een loedermoeder dan hoor, als ik me bedenk dat ze op dat moment dan gewoon trek heeft!
Ik ben niet zo heel erg geduldig in het verkeer en Rosemarijn neemt dat een beetje over! Niet helemaal de bedoeling natuurlijk, maar soms helpt het me wel! Als ik voor het stoplicht een beetje wegdroom en Rosemarijn vindt het te lang duren, roept ze me toe: “Doorrijden, mama!” Oeps! Dikke kans dat ik dit dus zelf heel vaak mopper op andere weggebruikers! Meteen gas erop natuurlijk, als ik eraan herinnerd wordt dat het licht allang groen is en de auto nog steeds stil staat!
Ik ben ook echt een ster in het ‘snel, snel’ doen van dingen. Even snel een sneetje brood voor Rosemarijn smeren en dan bij haar aan tafel gaan zitten. “Even bidden, Roos.” Dat doet ze dan ook netjes. Maar daarna roept ze direct: “Mama ook bidden.”
En dan kom ik er achter dat ik helemaal geen eten voor mezelf heb klaargemaakt en ik zou zo vergeten te eten en dus ook om te bidden. Hetzelfde geldt vaak voor uit de Bijbel lezen, na het eten. Roos vindt het fantastisch, dus die herinnert me er gelukkig aan, maar anders zou ik het best vaak vergeten, terwijl het juist iets is wat ik echt belangrijk vind!
Een half jaar geleden ongeveer, besloten Augustijn en ik dat we Rosemarijn psalmen wilden leren. De bekende kinderversjes, zoals “Opent uwe mond” en “God heb ik lief”. We begonnen enthousiast en Rosemarijn leerde ze al gauw. Ze zingt heel goed mee en vindt het erg leuk. Ze is sowieso een muziekliefhebber! Maar de laatste tijd moet ze ons er echt zelf aan herinneren dat er nog gezongen moet worden. Dit doen we namelijk na elke maaltijd, na het lezen en danken. Maar goed dat ze kan praten en ons zo nu en dan even helpt dingen te doen!
Wat zijn de dingen die jij met regelmaat gewoon compleet vergeet?
