Ik ben een ongeduldige moeder. Echt. En dan niet per se ongeduldig naar mijn kinderen toe, maar soms wel ongeduldig met betrekking tot hun groei. Dan kan het me niet snel genoeg gaan, want die nieuwe fase, waar ik met smart op wacht, heeft weer zulke leuke dingen! Daarom was Rosemarijn ook nog echt een ukkie toen ik haar ledikant inwisselde voor een kinderbed. Niet omdat ze dat bed echt nodig had, maar omdat ik het zelf zo leuk vond.
Rosemarijns slaapkamer is zo gedecoreerd, dat het leuk is voor een baby, maar ook voor een ouder kindje. Dit zorgt ervoor dat ik niet elk jaar de kamer weer opnieuw moet verven en behangen. Ze heeft een mooie petrol blauwe muur en een muur die behangen is met een print van gebreide wol. Op zich rustig, al is de blauwe kleur lekker vrolijk en aanwezig. De rest van de kamer heb ik gedecoreerd met een muursticker, een wandklokje, kapstokje en vloerkleed met uiltjes erop. Alles is vrolijk gekleurd, maar niet too much.
Van ledikant naar kinderbed: zo ging dat bij ons
Toen Rosemarijn ongeveer anderhalf jaar oud was, was ik wel klaar met het ledikant (ik had het op Marktplaats gekocht; het was een wieg die je kon vergroten naar ledikant). Ik kocht een kinderbed voor haar, dat ik zelf opknapte. Augustijn maakte een hekje om op het bed te plaatsen, zodat we niet bang hoefden te zijn dat Roos uit bed zou vallen. We hebben nooit problemen gehad met deze wissel. Rosemarijn heeft het nooit vervelend gevonden, ze heeft nooit gehuild.
Toch zijn veel kinderen overstuur als ze opeens in een groot bed moeten slapen. Helemaal als ze al wat ouder zijn. Kinderen van ruim twee jaar oud (dat merken wij nu ook aan Rosemarijn) hebben vaak veel meer moeite met grote veranderingen dan kinderen van één jaar oud.
Dus als knusse ledikantjes opeens worden verwisseld voor bedden met matrassen 90×200 is dat heftig! Het kan ervoor zorgen dat je kindje zich minder veilig voelt in bed, omdat er zoveel ruimte is.
Hoe zorg je ervoor dat de overgang naar een groot bed soepel gaat?
Zoals ik al zei, is het voor jongere kinderen vaak een minder groot probleem om van bed te wisselen. Het is dus geen gek idee om al vroeg op een kinderbed over te stappen. Daarnaast kun je het ledikant ook nog laten staan, om je kindje beetje bij beetje te laten wennen. Dan kan je kindje ook nog in het ledikant kruipen, als het nieuwe bed nog te spannend is.
Bereid je kind erop voor, praat erover en laat je eigen enthousiasme zien. Ga desnoods samen een paar keer in het bed liggen, om zo het gevoel te geven dat er niks engs aan is.
Hoe pakten jullie de overgang van ledikant naar kinderbed aan?
Volg je The Stout Journal al op Social Media?
