Browsing Tag

me time

Mama Persoonlijk

Dingen die veranderden toen ik moeder werd

Sinds ik moeder ben, zijn er toch wel dingen die anders gaan. Logisch ook, want zo’n kindje heeft tijd en aandacht nodig. Je bent gewoon niet meer zo vrij om te gaan waar je wilt en te doen wat je wil. Dat zegt niet dat het totaal niet meer mogelijk is om je eigen dingen te doen en dat je helemaal geen me-time meer zult hebben, maar je zult je toch enigszins moeten aanpassen aan dat kleine wezentje in je armen.

Voordat ik zwanger was en zelfs in de zwangerschap, werkte ik nog volop en als ik thuis kwam, kon ik in alle rust het eten koken en de boel nog even opruimen en een doekje over de tafels halen. En als ik nog tijd over had, kon ik rustig in bad gaan zitten of een boek lezen. Er was niemand waar ik rekening mee moest houden. Alleen thuis en het rijk voor mezelf, tot Augustijn thuis zou komen uit zijn werk. 

Na de geboorte van Rosemarijn, waren die dingen gewoon niet meer mogelijk, in die mate. Als je een baby hebt, wordt je toch een beetje in een ritme gestampt. Elke drie uur voeden, verschonen en dan is het weer tijd voor een dutje. Grote kans ook, dat je zelf ook sneller staat te tollen op je benen en behoefte hebt aan een dutje. Je kunt niet meer onbezorgd een poos in bad liggen, want je kleine gaat toch echt brullen als hij of zij honger heeft. En eerlijk? Ik merkte ook dat ik mijn baby zo snel miste! Als Rosemarijn ook maar langer sliep dan ‘normaal’, wilde ik liever dat ze wakker werd, zodat we konden knuffelen. Ik wilde haar gewoon erg graag bij me hebben. Ook al was het begin niet makkelijk en hebben we beiden heel wat traantjes gelaten in de eerste maanden; ik voelde me moeder en we hadden elkaar hard nodig!

Huid op huid knuffelen met mama

Nu Rosemarijn wat groter is, zijn de dingen die ik voor mezelf kan doen, weer veel meer geworden. Zo bestelde ik in de eerste maanden van Rosemarijns leven altijd de boodschappen, zodat het ons allebei niet zoveel energie zou kosten. Nu gaan we gezellig samen boodschappen doen. Roos is dol op naar de winkel gaan. Het liefst doet ze het elke dag, meerdere keren. Ik ga gerust weer een poosje in bad zitten als Rosemarijn haar middagdutje doet en ik lees gerust een boek, terwijl zij speelt met haar pop, autootjes, boekjes en puzzels.
En rond etenstijd, wanneer de tijd van hangerig zijn aanbreekt, zet ik haar met haar beker drinken en een tussendoortje aan de tafel, een filmpje erbij en ga ik lekker bij haar de groenten voor het avondeten snijden, schillen en schoonmaken. Ik kan weer veel rustiger het eten koken! Dat ging niet zo makkelijk toen ze klein was. Ik vond het totaal niet praktisch om haar in de draagzak bij me te hebben onder het koken en was dan ook snel bang dat er iets fout zou gaan met de olie of heet water. Gelukkig is die tijd voorbij. 

Ik heb wel het idee dat ik nog steeds zo flexibel ben als voordat Rosemarijn werd geboren. Ik ga nog steeds gewoon op stap. Ik heb niet lang nodig om ons klaar te maken en te gaan, ik kan heel impulsief gewoon de auto in stappen. We zijn zo weg! 

Is er bij jullie veel veranderd sinds je moeder werd?

Mama Persoonlijk

Zo werd ik een gelukkigere moeder!

Het is altijd mijn grootste wens geweest om mama te worden. En dat ben ik! Ik heb een prachtige dochter van ruim twee jaar. Vanaf het begin ben ik bij haar geweest; dag en nacht. Ik vond het heel erg moeilijk om haar achter te laten, in de handen van een ander. Bij mama is het altijd het beste toch? Niemand zou zo goed voor haar kunnen zorgen als ik dat deed. Zelfs Augustijn niet. En toen ik eenmaal het huis uit ging zonder kind, moest ik zeker updates hebben en wel tientallen keer berichtjes sturen, zodat manlief dingen niet zou vergeten. Alsof een lijstje op tafel leggen niet genoeg was. Je kind is je kostbaarste bezit en dat heb ik zeker gemerkt bij Rosemarijn. Ik wilde haar constant bij me hebben en vooral niks missen. Daarom vond ik het al helemaal niks om haar naar een oppas te brengen. En een gastouder of kinderdagverblijf? Ben je gek! Ik dump mijn kind niet, zodat ik zelf even op de bank kan liggen of zelf wat werk kan afmaken!

Afgelopen september moest ik echter op twee scholen in het dorp naast het onze, invallen als juf Engels. Twee dagen per week, vier maanden lang. Dus moest ik toch iets regelen voor Rosemarijn. Ik zag er enorm tegenop. Het voelde vreselijk. Toch regelde ik een gastouder, want een andere keuze had ik niet. En daarbij dacht ik dat Rosemarijn het meest baat zou hebben van een gastouder. Lekker veel rust, geen gillende kinderen die voor eng waren…
Vier maanden lang ging ze naar de gastouder en dat ging heel goed! Ik merkte dat we allebei genoten van het poosje dat we apart waren. Ik voelde dat het ons allebei goed deed en dat ik zelf er een leukere moeder van werd. Ik genoot enorm van de verhalen die ze me aan het eind van de middag te vertellen had. Maar die maanden vlogen om en voor ik het wist, zat ik weer dag en nacht thuis met Rosemarijn, want ja…als ik niet buitenshuis werk, is er ook geen opvang nodig natuurlijk…

Nu heeft mama veel meer zin om lekker op pad te gaan met Rosemarijn!

Toch besloten we dat we Rosemarijn één dag per week naar het kinderdagverblijf wilden brengen. Niet omdat ik weg moest of zo nodig tijd voor mezelf wilde (al was dat een fijne bijkomstigheid), maar omdat het voor Rosemarijn nodig was dat ze leerde spelen en delen met andere kinderen. Haar angst en paniek wanneer er kinderen over de vloer kwamen, was voor mijn idee niet nodig en maakte haar erg gestresst. Nu is ze ondertussen al vier keer geweest en zelfs de laatste keer zonder te huilen bij het afscheid, want “Mama komt strakjes ophalen”. En wat leert ze veel! In die vier keer zie ik al zoveel verschil in haar gedrag! Meer zelfstandig spelen thuis, minder huilen en hangbuien en kinderen zijn geen probleem meer! Ze mogen nu opeens wel met haar speelgoed spelen, ze vindt het niet eng om met andere kinderen aan tafel te zitten en te eten. Juist gezellig!

En ik? Ik gebruik elke dinsdag mijn dag om te schrijven, werken en het huishouden lekker bij te houden. En ik heb die ene dag per week tijd om eens een poosje te gaan liggen, in bad te gaan, de muziek lekker hard aan te zetten en helemaal in mijn eentje hete koffie te drinken.
Rosemarijn kijkt er elke week zo naar uit om naar de kindjes te gaan om te spelen, dat we er zelfs aan zitten te denken om er een tweede dag bij te plakken, want van dinsdag tot dinsdag is best lang om uit te kijken naar zo’n heerlijke dag vol vriendjes en vriendinnetjes! 

Hoe doen jullie dat? Tijd voor jezelf, een oppas of opvang? En hoe beïnvloedt het jouw dag en jouw functioneren als moeder?