Gedurende deze week zijn er al wat prijzen online gekomen. Vanaf dinsdag zette ik elke dag een prijs van een andere shop online. Heb je de prijzen gemist? Kijk dan vooral even in de blogs van deze week, zodat je weet wat de prijzen zijn. En natuurlijk kun je nog steeds meedoen!
De shop die vandaag meedoet is Little Wood Facts. Zij geven een schattig houten wolkje met de naam van je kleintje weg. Handgemaakt, en super leuk als accessoire in de babykamer! Een echte toevoeging aan het al zo lieve baby- of kinderkamertje. Neem gauw een kijkje. En…laat even een reactie achter op Instagram of Facebook!
Wat zijn de spelregels? – Volg The Stout Journal op Instagram of Facebook – Like het bericht van de prijs waar je voor wilt meedoen – Reageer zodat ik weet dat je meedoet
Simpel eigenlijk, maar heel spannend! Je hebt een week om mee te doen aan de actie, dus tot en met 12 mei kun je op alle prijzen reageren. Op 13 mei maak ik de winnaars van alle prijzen bekend! Hebben jullie er al zin in?
LET OP: Als je The Stout Journal ontvolgt na de winweek, ben je gediskwalificeerd voor volgende acties!
In deze tijd van Corona en quarantaine slaan erg veel mensen aan het bakken. Samen met de kinderen de keuken in. Ook ik, want dat zie je wel aan de verschillende recepten die online komen. Deze week maakte ik heel erg lekkere yoghurt taartjes. Lees je mee? Dit is een makkelijk recept, gezond (tenzij je natuurlijk ingrediënten gaat vervangen voor de ongezonde versie) en zo gedaan!
Vulling – 240 gram yoghurt (Griekse, soja of kokos kan bijvoorbeeld ook! Ik gebruikte kokosyoghurt) – sap van 1 citroen – citroenrasp van een halve citroen – 2 blaadjes gelatine – agave- of ahornsiroop of honing
Voor dit recept mag je je magnetron en oven lekker uitlaten! Wel heb je een pannetje nodig. Begin met het maken van de bodem. Voeg alle ingrediënten bij elkaar en maak het fijn met de blender, keukenmachine of staafmixer. Heel simpel en snel, toch? Verdeel met een lepel het mengsel over 6 vormpjes. Dat kunnen cupcake vormpjes zijn (geen papieren, die zijn niet sterk genoeg hiervoor) of glazen, zoals ik heb gedaan. duw het goed aan, zodat het een stevige bodem vormt. Zet het in de koelkast, terwijl je bezig gaat met de vulling.
Ook de vulling is niet veel werk en echt niet ingewikkeld. Weeg de yoghurt af en doe dat in een mengkom. Rasp een halve citroen, voeg de schilletjes bij de yoghurt en pers daarna de citroen. Het sap voeg je ook bij de yoghurt en citroenschillen. Te zuur? Dan kun je wat siroop of honing toevoegen.
Leg 2 blaadjes gelatine in koud water en laat ze zacht worden, vijf minuutjes. Doe ze dan samen met de vulling in een pannetje, om het te laten smelten en te mengen met de vulling. Laat het geheel niet koken! Is het gesmolten en goed doorgeroerd? Yes! Haal de bodempjes uit de koelkast en verdeel de vulling over de zes vormpjes. Zet ze dan weer in de koelkast en laat ze minstens twee uur goed opstijven.
Geen zin in gezond? Dan kun je de siroop of honing ook vervangen voor suiker en gaan voor een lekkere fruit kwark of yoghurt in plaats van de bovengenoemde soorten.
En je kunt natuurlijk ook koekjes door de bodem heen doen! Geniet van deze frisse taartjes! Een echte traktatie!
Deze week had ik weer eens flink zin in iets lekkers, maar naar de winkel gaan was geen optie. Het wordt namelijk niet erg gewaardeerd dat je met je kinderen naar de supermarkt gaat om even wat boodschappen te doen. Dus ging ik weer op zoek naar een manier om toch iets lekkers te eten, zonder dat ik weg hoefde en ook zonder me heel schuldig te voelen over een klont suiker in mijn lichaam. Ik maakte een gezonde chocolade perencake. Dit recept is ook aan te passen om het minder gezond te maken (en net zo lekker natuurlijk), maar ik besloot het met gezonde ingrediënten te maken. Lees je mee? Echt een aanrader hoor!
Heel simpel eigenlijk! Verwarm de oven voor op 180 graden. Schil de peren en haal de klokhuizen eruit. Snijd daarna stukjes van de peer en doe het in de mengkom. Je hoeft het niet heel klein te snijden; de mixer maakt het zo zelf fijn. Je doet alle andere ingrediënten bij de peren in een mengschaal en mix alles door elkaar, zodat het een mooi geheel wordt. Als het goed is, krijg je een mooi dik beslag, donker van kleur door de cacao.
Doe het beslag in een ovenschaal of in een cakevorm. Als de oven op temperatuur is, zet je de schaal of cakevorm in de oven en laat je het geheel 25 tot 35 minuten bakken. Prik zo nu en dan even met een satéprikker in de cake, om te zien of het al gaart in het midden. De prikker hoeft niet helemaal droog en schoon uit de cake te komen, want de cake moet een beetje vochtig blijven: zo krijg je geen droge hap. Even af laten koelen na het bakken en gewoon lekker in de zon gaan genieten van je gezonde perencake met een kop koffie of thee.
De ‘ik wil suiker’ versie
Als je geen mens bent voor gezonde dingen, kun je dit perencake recept ook makkelijk aanpassen. Hoe? Vervang de cacaopoeder door 50 gram pure of melkchocolade. Daarnaast kun je de agavesiroop of zoetstof vervangen door 25 gram suiker. En ook op deze manier is het gewoon genieten hè! Dat mag best, zo nu en dan! Helemaal in deze tijden, met dit weer! Even een verwenmomentje.
Fan van noten, rozijnen, andere soorten fruit? Je kunt gewoon toevoegen wat je lekker vindt om er nieuwe creaties van te maken!
3 weken geleden begon mijn man bij zijn nieuwe werkgever. Terwijl we nog aan het wennen waren aan de nieuwe situatie qua dochterlief ophalen/wegbrengen, andere ritme thuis, nieuwe indrukken en andere slaapritme, kwam het virus Corona keihard Nederland binnen. Zelf was ik verkouden en had ik spierpijn. Geen verhoging, maar dochterlief wel. Daarnaast was ook zij verkouden. In overleg met mijn werkgever bleef ik thuis. Dochterlief kreeg flinke koorts, ik kon niet naar de dokter en de dokter kwam ook niet langs. Nachtenlang lag ik wakker, mezelf voedend met allerlei informatie over het Coronavirus die te vinden was op Social Media. Overdag werkte ik vanuit huis, terwijl dochterlief alleen maar bij me wilde zitten. Het slaaptekort begon er in te hakken en mijn man was er klaar mee. ‘In plaats van 10 artikelen lezen op het internet, ga je nu 10 dingen opnoemen waar je blij mee bent.’
Mijn ‘blije dingen’
Binnen een paar minuten snurkte ik harder dan dochterlief en man bij elkaar. Sindsdien doen we dat elke avond voordat we gaan slapen. Begrijp me niet verkeerd, ik maak me nog steeds elke dag zorgen over het virus. Maar mijn informatie haal ik nu bij betrouwbare bronnen en slechts twee keer per dag.
Een aantal blije dingen van mijn ’top tienen’ wil ik graag met jullie delen, want wellicht helpt positiviteit een klein beetje, als tegenpool van de angst voor het virus.
Lente
Ik ben heel blij dat het nu lente is, we zo nu en dan in de tuin wat zonnestralen kunnen meepikken. Gewoon gratis, terwijl de vogels zingen en de narcissen, blauwe druifjes en andere bloemen de grond uit schieten.
Digitale middelen
Houseparty, Whatsapp, Messenger. Een aantal apps die vrienden en familie toch wat dichterbij brengt. Samen sporten, kletsen, spelletjes doen en mooie dingen van kinderen kunnen delen.
Kerstgevoel in Maart
Net als de bloemen, schieten er prachtige initiatieven uit de grond. Berenjacht, inzamelacties, muzikale creativiteiten, drive-thru-verjaardag, weggeefacties. Net zo’n sfeer als een aantal dagen voor Kerst. Waarbij iedereen ineens een stapje harder zet voor een ander. Dat betekent dus dat ik gewoon mijn kerstsokken aan mag doen!
Tijd voor jezelf en elkaar
Sinds jaren heb ik weer eens een boek gepakt en meer dan 1 hoofdstuk gelezen. Even terugtrekken in een andere wereld (zonder enge virussen) en daarmee bezig zijn. Haar fotoboek is eindelijk bijgewerkt en die ene Disney-film staat klaar voor vanavond. Ook gaan we vroeger naar bed en hebben we tijd om een toren te bouwen met haar blokken. Die ze dan al lachend mag omgooien, want dat blijft het leukst toch?
Kijk, we krijgen er het virus niet mee weg. Maar wellicht slaap jij ook beter als je de dag eindigt met positieve gedachten en een kleine glimlach op je gezicht.
Wat een stomme titel eigenlijk…Want het is echt geen pretje om in quarantaine te zitten. Voor veel mensen is dat alleen al de reden om lekker toch naar buiten te gaan en in groepen samen te drommen. Het maakt hen niet uit of er anderen besmet worden, zolang zij zelf maar plezier hebben. Lekker naar feestjes gaan en hangen in het park met een fles wijn, in de zon. Ik vind het zelf totaal geen leuke periode. Ik houd ervan om op pad te gaan, om op visite te gaan, playdates met Rosemarijn, winkelen, ergens een kopje koffie drinken…Maar helaas is dit gewoon even niet mogelijk en dan heb ik mezelf daaraan te houden. Maar toch zijn er een paar kleine dingen die ik tóch positief vind aan quarantaine. Nou ja…binnen ons gezin dan. Lees je mee?
Volledig op elkaar aangewezen Zoals ik al zei: ik ga er graag op uit. Helemaal als het even niet zo soepel loopt tussen Rosemarijn en mij of als ik gewoon op ben en afleiding nodig heb. Of even op mijn ouders wil steunen. Maar nu is dat zo goed als niet mogelijk en zijn Rosemarijn en ik erg op elkaar aangewezen. Daar hebben we allebei best moeite mee, want Roos is net zo min een huismus als haar moeder. Maar ondanks dat het flink wennen is, merk ik wel dat we dichter tot elkaar komen en het steeds beter loopt om dagen samen te zijn! We doen meer dingen samen, want ja…weg hoeven we niet en mogen we niet. Dus kleuren we vaker, gaan we koekjes bakken en pakken we sneller een boek. Rosemarijn speelt nu veel meer zelfstandig, wat ook geen straf is: zo kan ik nog eens wat werk doen als ze wakker is!
Kunstwerken op de stoep
Naastenliefde Misschien rol je al met je ogen als je dit leest, maar echt: ik merk dat het me dwars zit als ik niks voor een ander kan betekenen in deze tijd. En dan ga je op zoek naar de kleine dingen die je wél kunt doen! Zoals even een pakketje in elkaar draaien, met zelfgebakken koekjes, een vers geperst sapje en een prachtige tekening van Rosemarijn, om die in een leuk tasje aan de deur van een vriendin te hangen, die zelf ziek is en met twee kinderen zit opgesloten tussen vier muren. Even een belletje extra naar oma, een berichtje naar mensen waarvan je weet dat ze het ook niet makkelijk hebben en best wat aandacht kunnen gebruiken. Er komt toch wel wat liefde naar boven, waarvan je soms niet eens wist dat je het had. Ik merk dat het makkelijker is om mezelf nu weg te cijferen om een ander bij te staan. Veel makkelijker dan toen alles nog ‘normaal’ was. Iedereen is toch meer op elkaar aangewezen nu.
Genieten van de kleine dingen Nog zo’n cliché, maar zeker waar! Omdat je nu niet meer op pad kunt en grootse dingen kunt beleven, moet je het doen met de kleine dingen in het leven. Zoals samen stoepkrijten in de zon, de fluitende vogeltjes, een vriendelijk knikje van de buurvrouw door het raam heen, een kopje koffie op de bank, een dutje in de middag, de tijd nemen om een nieuw kookboek door te bladeren of gewoon genietend kijken naar je kind die geconcentreerd zit te kleuren. Het zijn dingen waar ik zelf vaak niet eens meer bij stil sta, niet eens bewust van geniet. En nu is het iets waar ik voor op wil staan, elke dag!
Het is echt niet zo dat ik blij ben met de situatie waar we met z’n allen in zitten, maar het is en blijft toch goed om de positieve kanten ook te zien en te te benoemen! Dat houd je op de been!
Het is normaal dat je tijdens je zwangerschap enige vergeetachtigheid krijgt en ook compleet normaal dat je het niet meteen kwijt bent, na de geboorte van je kind. Ik moet echter wel zeggen dat er een deel is blijven hangen bij mij! Ook toen Rosemarijn groter werd, bleef ik vergeetachtig. Dingen zoals de namen van mensen, de dingen die ik nog moest of wilde doen die dag, verhalen die ik hoorde, mijn dromen (terwijl ik die altijd zo goed kon onthouden) en alles wat ik aan het einde van de dag wilde vertellen aan Augustijn. Gewoon compleet kwijt. Een leeg hoofd. Alsof mijn hoofd een zeef was (en is) en alle informatie er gewoon weer uitloopt. Echt niet handig. En daarom ben ik nu maar erg blij dat Rosemarijn kan praten en me hier en daar helpt met dingen herinneren. Zij heeft geen last van dingen vergeten en dat is ontzettend handig. Lees maar eens mee: deze dingen zou ik echt vergeten als Rosemarijn me niet hielp ze te herinneren.
Elke ochtend als we uit bed komen en ik mezelf en Rosemarijn heb aangekleed, komt ze me vertellen dat het tijd is om haar tandjes te poetsen. Ik ben echt een kluns als het hier op aan komt, want als Roos me niet zegt: “Mama, tandjes poes-ten!”, dan vergeet ik het echt! Wat dat betreft ben ik maar blij dat ze kan praten. Scheelt weer gebitsproblemen!
“Mama, lolly!” Dat is één van de manieren waarop Rosemarijn mij duidelijk maakt dat ze zin in een tussendoortje heeft. En ook al heeft ze het dan over een lolly op dat moment, een stuk fruit is gelukkig ook goed! Ze is dol op fruit. Banaan, blauwe besjes, mandarijnen en kiwi bijvoorbeeld. Natuurlijk gaat snoep er ook heel goed in. Van koekjes is ze wat minder fan, maar over het algemeen lust ze alles wel. En ja, ik voel me echt een loedermoeder dan hoor, als ik me bedenk dat ze op dat moment dan gewoon trek heeft!
Ik ben niet zo heel erg geduldig in het verkeer en Rosemarijn neemt dat een beetje over! Niet helemaal de bedoeling natuurlijk, maar soms helpt het me wel! Als ik voor het stoplicht een beetje wegdroom en Rosemarijn vindt het te lang duren, roept ze me toe: “Doorrijden, mama!” Oeps! Dikke kans dat ik dit dus zelf heel vaak mopper op andere weggebruikers! Meteen gas erop natuurlijk, als ik eraan herinnerd wordt dat het licht allang groen is en de auto nog steeds stil staat!
Stevig ontbijtje voor Rosemarijn
Ik ben ook echt een ster in het ‘snel, snel’ doen van dingen. Even snel een sneetje brood voor Rosemarijn smeren en dan bij haar aan tafel gaan zitten. “Even bidden, Roos.” Dat doet ze dan ook netjes. Maar daarna roept ze direct: “Mama ook bidden.”
En dan kom ik er achter dat ik helemaal geen eten voor mezelf heb klaargemaakt en ik zou zo vergeten te eten en dus ook om te bidden. Hetzelfde geldt vaak voor uit de Bijbel lezen, na het eten. Roos vindt het fantastisch, dus die herinnert me er gelukkig aan, maar anders zou ik het best vaak vergeten, terwijl het juist iets is wat ik echt belangrijk vind!
Een half jaar geleden ongeveer, besloten Augustijn en ik dat we Rosemarijn psalmen wilden leren. De bekende kinderversjes, zoals “Opent uwe mond” en “God heb ik lief”. We begonnen enthousiast en Rosemarijn leerde ze al gauw. Ze zingt heel goed mee en vindt het erg leuk. Ze is sowieso een muziekliefhebber! Maar de laatste tijd moet ze ons er echt zelf aan herinneren dat er nog gezongen moet worden. Dit doen we namelijk na elke maaltijd, na het lezen en danken. Maar goed dat ze kan praten en ons zo nu en dan even helpt dingen te doen!
Wat zijn de dingen die jij met regelmaat gewoon compleet vergeet?
