Browsing Tag

liefde

Geloofsopvoeding: 4 dingen die wij toepassen

Posted on 15 augustus 2019

Zoals jullie misschien wel weten, zijn wij een christelijk gezin en willen ons geloof en onze standpunten hierin ook overdragen naar Rosemarijn. Hoe lastig is dat zeg! Want hoe maak je dat nu aan een kind van nog geen twee jaar duidelijk? Hoe verweef je de christelijke normen en waarden nu door de opvoeding heen? Je kunt maar een eind doen, maar wie zegt dat je kindje het begrijpt?
Misschien ben je zelf helemaal niet gelovig of heb je een andere religie. Mijn doel is dan ook niet om jou mijn geloof op te leggen in deze blog, maar om je te laten zien hoe wij proberen Rosemarijn mee te geven waar wij voor staan en waar wij in geloven. Lees je mee?

Bidden en danken

Al ruim voordat Rosemarijn geboren werd, hadden wij verschillende gesprekken om erachter te komen wat wij een geschikte manier vonden om te beginnen met kennis bijbrengen over het christelijke geloof. Want hoe doe je dat nu bij een baby? Die begrijpt er nog helemaal niks van. Wij besloten al heel vroeg te beginnen met bidden en danken voor het eten. We namen Rosemarijns handjes dan in de onze en hielden een hand voor haar ogen, terwijl wij de gebedjes hardop zeiden. Natuurlijk snapte ze er nog niks van, maar omdat dit voor ons een gewoonte is, vinden wij dat het belangrijk is dat ook ons dochtertje dit al vroeg meekrijgt.

Lezen

Het is heel normaal om je kindje vanaf de geboorte al kennis te laten maken met boekjes. Boekjes met patronen, contrasten en kleuren, voelboekjes, knisperboekjes en herkenbare plaatjes. Daarom begonnen wij ook al vroeg, rond zes maanden, met Bijbel lezen. Van mijn tante kregen we een prachtige kinderbijbel die we na de maaltijd zijn gaan lezen. Elke pagina heeft prachtige, kleurige plaatjes en de verhalen zijn op een makkelijke, kinderlijke manier geschreven, waardoor het voor kinderen ook snel begrijpelijk is. Natuurlijk snapte Roos er nog niks van toen ze nog zo’n ukkie was, maar meer en meer ging ze zich concentreren op de plaatjes en zodra de eerste woordjes kwamen, brabbelde ze zo nu en dan een beetje mee. Nu weet ze tegenwoordig heel goed wat we lezen; de Bijbel hebben we nu al meerdere keren helemaal van begin tot eind gelezen. Ze wijst nu dingen aan op de pagina’s, zegt woordjes na en vraagt zelfs later nog dingen over het bijbelverhaal. De naam ‘Mozes’ bijvoorbeeld, is haar bijgebleven van één van de verhalen die we laatst lazen en hier en daar roept ze die naam overdag, of stelt ze op haar manier een vraag, waarbij je de hele zin niet verstaat, behalve ‘Mozes’ en haar nee-schuddende hoofd. Ik interpreteer dat dan maar als: “Dat is niet Mozes.” Bijvoorbeeld, als ze de naam weer roept en naar een foto van een baby wijst.

Avondgebedje

Waar we ook vroeg mee zijn begonnen, eigenlijk meteen na de geboorte, is een avondgebedje, voor het slapen. Toen ze nog een klein baby’tje was, lag ze dan stil te luisteren met grote ogen, als wij het ‘Ik ga slapen, ik ben moe’ zongen. Nu vraagt ze er zelfs om, want ze is het gewend en ze vindt het fijn. Het zou dan ook verwarrend zijn als we het opeens niet zouden doen of als we het zouden vergeten. Ze heeft nog niet echt door wat we zingen, maar op deze manier bidden we voor en met haar, op een manier die bij haar past: zingen en muziek. Ooit schreef ik ook zelf een gebedje om te zingen in de ochtend, maar eerlijk gezegd vergeet ik dat steeds weer…

Gedrag naar anderen

Iedereen vindt het wel belangrijk dat kinderen zich netjes gedragen naar volwassenen en lief naar andere kindjes. Dat vinden wij ook. En respectvol gedrag naar ‘grote mensen’ en vriendelijk gedrag naar andere kinderen is ook iets wat van ons als christenen gevraagd wordt. Hoe je zelf behandeld wilt worden, behandel zo ook een ander. Niet dat het altijd lukt hoor! Soms neemt boosheid of verdriet het over en dan is het niet zo makkelijk om aardig te zijn. Maar dat moet door middel van de opvoeding steeds weer bijgebracht worden, terwijl we in ons achterhoofd houden dat wij ook nog vaak zat de fout in gaan.
Soms moet Rosemarijn toe gesproken worden over haar gedrag, soms passen we een straf (aangepast op haar leeftijd en persoontje) toe, om duidelijk te maken dat haar gedrag niet acceptabel is. En dat is elke dag weer een strijd. Niet alleen voor ons met Roos, maar voor elke ouder. Ja toch? Wanneer doe je het nu goed? Het is zo lastig. Voor iedereen.

Heb jij speciale dingen die je door je opvoeding verweeft? Iets in verband met je religie of gewoon omdat je het belangrijk vindt? Laat het me maar weten!

Hoe het krijgen van een kind je kijk op de wereld verandert

Posted on 6 mei 2019

Als je nog geen mama bent, leef je voor jezelf. Je hoeft alleen voor jezelf te denken (okee, als je een partner hebt, dan denk je voor jullie samen) en de zorg die op je schouders ligt draait alleen om jou. En omdat je volwassen bent, zijn er niet zoveel dingen in de wereld die je angstig maken. Op dikke, harige spinnen na dan. Ik merk dat, nu ik een kindje heb, ik heel anders naar de dingen om me heen kijk. Ik leef niet meer alleen voor mezelf en kijk dus ook niet meer zo nuchter en als een egocentrisch (niet verkeerd bedoeld, maar gewoon op mezelf gericht) persoon naar de wereld. Hoe dan? Want niks is veranderd, omdat ik moeder ben geworden. Wegen zijn niet drukker geworden, parken zijn niet minder groen geworden en een glazen bloemenvaas niet kwetsbaarder. Maar waarom zorgt het moederschap dan voor zo’n compleet andere kijk op de wereld? Heel simpel!

Zodra je je kleine hummeltje in je armen hebt, stroomt de trots door je heen. Ja toch? Dat kleine wondertje heeft negen maanden in je buik gewoond, lekker veilig en warm. Je buik met je baby erin was je trots en je droeg dat pietepeuterige wezentje met liefde. Hoe zwaar dan ook en hoeveel energie en pijn het je dan ook kostte. Maar nu… Nu is dat kleine kindje ter wereld gekomen. Geen buik die hem of haar beschermt. Dat moet je nu bewust eigenhandig gaan doen! Een baby (en kinderen over het algemeen, hoe oud ze ook zijn) zijn zo aanhankelijk en hebben je zo hard nodig. Jij bent degene die alle kennis over brengt. Een kind ziet het gevaar in dingen niet zoals jij dat ziet. Klimmen op de bank: wat een avontuur voor een dreumes. Maar mama houdt haar hart vast. Straks val je….doe toch voorzichtig!Je rijdt misschien wat voorzichtiger en minder hard nu je mama bent. Je kijkt beter naar andere weggebruikers. Wat doen ze? Zijn zij veilig rondom mij? Ik weet van mezelf dat, als er zich een wat minder veilige situatie voordoet, ik altijd maar denk: ‘Oooh, als er dan iets gebeurt, laat het dan aan mijn kant van de auto zijn. Niet aan de kant van Rosemarijn!’

Een kind kent de wereld nog niet. Niet zoals wij. Wij hebben alles al honderd en één keer gezien. Veel dingen vallen niet eens meer op; het is niet speciaal meer. Maar een kind gaat alles pas net ontdekken. Elk geluid en elke prikkel (of het nu om zien, horen, proeven of voelen is) is daarom heel erg bijzonder en krijgt volle aandacht. Als er een zwerm vogels overvliegen terwijl je met je ukkie in de tuin zit, kijk je er niet meer van op. Er vliegt zoveel voorbij. Je kindje daarentegen, vindt het waarschijnlijk fascinerend! Hoe mooi eigenlijk hè, dat ze zo verwonderd zijn over de kleine dingen! En het leuke is dat je, doordat je kleintje alles zo ontdekt, zelf ook weer getriggerd wordt! Je gaat dingen (en het mooie van dingen) herontdekken, met je mini me!

Liefde. Je kent het je hele leven al, op verschillende manieren. Liefde voor en van je ouders, broers en zussen, vrienden en misschien voor huisdieren. Maar nu je mama bent geworden, leer je een hele andere manier van liefde kennen. Niks is te vergelijken met de liefde die je voelt voor je kindje en de liefde die je terug krijgt! Ik krijg er geen genoeg van. Elke dag weer, als Roos wakker wordt en om mama roept, fladderen de vlinders door mijn buik en wil ik uit bed springen om haar vast te houden. Natuurlijk heb je dagen dat je er even klaar mee bent: een uitgeputte mama. Maar het voelt zo ontzettend bijzonder om zo nodig te zijn, om nummer één te zijn! En die knuffels en kusjes die ze (op haar eigen tijd, want als je erom vraagt, heb je pech. Dan is het meteen ‘nee’) geeft, laten mijn hart een slag overslaan. Mijn hart knapt vaak bijna uit elkaar. Zo overweldigend kunnen de moedergevoelens soms opeens zijn. Herkenbaar?

Er zijn nog zoveel meer manieren waarop je hele wereld én je kijk daarop verandert. Wat valt jou op? Op welke manier ben jij veranderd of kijk jij anders naar dingen waar je, voordat je mama werd, niet eens over nadacht?

Wil je nog meer lezen? Neem dan eens een kijkje bij:
– De Angst van mijn leven
– Het mooie aan thuis-mama zijn
– De perfecte moeder
Naast deze drie leestips, is er nog veel meer te vinden op mijn blog, dus pak een kop koffie (of cola en chips) en lees alles op je gemakje eens door!

Mama

De perfecte moeder

Posted on 8 maart 2019

Soms vraag ik het me wel eens af: is er iemand die echt alles voor elkaar heeft en gelukkig is? Een voorbeeld? Een moeder met haar gezin die samen echt een plaatje vormen op alle mogelijke manieren? Iemand die weet wat ze doet, zich zeker voelt over de manier waarop ze alles regelt en zeker over hoe alles in haar gezin loopt?

Welnee! Hoe groen het gras bij een ander ook is of lijkt; overal zijn onzekerheden. Misschien niet over hoe mams er zelf uitziet of hoe het huis er bij staat, maar dan wel over het gedrag van de kinderen. Komt dat door mij? Heb ik teveel toegegeven, dat ze zich nu zo drammerig gedragen? Bij Betsy zie ik dat nooit gebeuren. Haar kinderen gedragen zich altijd zo voorbeeldig. Heb ik het verpest? Heb ik mijn kinderen verpest?
Geef ik mijn kinderen wel genoeg liefde? Weten ze wel dat ik van hen houd? Hoe merken ze dat? Spreek ik hun (liefdes)taal wel? Wat nou als ze zich alleen voelen en ik helemaal geen goede moeder voor hen ben? Ben ik wel een goed voorbeeld eigenlijk?

Misschien ben je (nog) geen moeder. Misschien wil je het graag, maar mag het je (nog) niet gegeven zijn. Hoe hoog kunnen de onzekerheden dan oplopen? De vraag of het je ooit mag gebeuren, waarom het nog steeds niet is gelukt. Misschien heb je meerdere miskramen gehad, kinderen verloren en geef je jezelf de schuld ervan. Misschien schaam je je ervoor en durf je niet te uiten hoeveel pijn het je doet.

Hoe fantastisch alles misschien verder gaat, als het gaat om je kinderen, blijf je altijd aan jezelf twijfelen. Je doet je best en doet wat je kunt om je kinderen goed op te voeden en gelukkig te maken. Maar is dat genoeg? Achteraf zie je zo vaak wat je fout hebt gedaan. Wat je anders had kunnen doen. Misschien wordt je er soms zelfs verdrietig van en overtuig je jezelf ervan dat je een slechte moeder bent. Maar onthoud dat wat we ook doen en op welke manier we het ook doen; als je terugkijkt zijn er altijd dingen die je nu anders zou doen. Niet voor niets zeggen mensen vaak: “Achteraf weet je hoe je het niet moet doen. Maar hoe het nu eigenlijk wel moet?” Dat alles neemt niets af van jouw moederschap.

We doen wat we kunnen. Dat maakt ons goede moeders. Misschien gaat het niet allemaal hoe je het zou willen zien, maar je doet het uit liefde. Uit liefde voor je kind. Je bent alles voor je kinderen. Je bent hun moeder. Hun heldin. Hun trots.

Neem maar van mij aan: Je bent een goede moeder.

Lifestyle

Help! Valentijnsdag!

Posted on 9 februari 2019

Aaaah, de dag van de liefde. Driehonderdvierenzestig dagen van het jaar mogen we langs elkaar heen leven, als we op Valentijn maar attent zijn naar onze partner toe, toch? Grapje natuurlijk. Elke dag is een dag om te vieren dat liefde jou en je partner gegeven is. Maar op Valentijn staan we er extra bij stil.
Over de herkomst van dit feest zijn wel verhalen, maar eigenlijk is er geen bewijs. Toch wordt er gezegd dat het iets te maken heeft met een oud-Romeins vruchtbaarheidsfeest waar de namen van ongetrouwde vrouwen in een grote schaal werden gedaan en de ongetrouwde mannen mochten grabbelen, om zo gekoppeld te worden aan een partner. Ze dachten toentertijd duidelijk anders over liefde en romantiek!

Commercie

Tegenwoordig wordt er natuurlijk erg op ons gevoel ingespeeld door commercials, reclame en iedereen die er maar een slagje uit hoopt te slaan. Op TV zie je emotie opwekkende reclames over de mooiste en duurste cadeaus en voel je je bijna schuldig als je liever geen geld uitgeeft aan je partner op die dag.

En wat nu als je single bent? Dan heb je niks aan Valentijnsdag. Balen voor de hele commercie, dat ze dan aan jou geen cent kunnen verdienen. Toch?
Nee hoor, daar is ook wat op bedacht. Voor alle vrijgezellen op de wereld: 11 november is jouw dag. Die dag staat in het teken van iedereen die (vrijwillig of niet) vrijgezel is. Koop iets leuks voor jezelf, ga een dagje weg of lekker in je eentje uit eten. Zie je? Ook daar slaat men een slagje uit, overal kan aan worden verdiend.

Ideetjes

Eerlijk gezegd doe ik er graag aan mee, het hele cadeaus uitwisselen en uit eten gaan, ook al is alles twee keer zo duur als een week ervoor of erna. Maar wat kun je nu speciaal doen, in plaats van een grote knuffelbeer met een rood hart voor je partner bestellen?
Voor de mannen: in mijn Kaya Sieraden post had ik het al over de super mooie sieraden die op hun webshop te vinden zijn. Sieraden met een betekenis.

Wat ik zelf heel erg tof vond (iets wat we vorig jaar hebben gedaan) is een workshop wijn maken. Er was ook de mogelijkheid voor bier brouwen, likeur of whiskey maken. Je krijgt uitleg over het hele proces en gaat met een groep andere mensen (vaak ook koppels) bezig met de drank maken. Je krijgt (in het geval van wijn) flessen mee nar huis met het brouwsel en je maakt het als het ware thuis af. Wij hebben nog steeds twee flessen in de kelderkast staan, want hoe langer ze rijpen, hoe beter de wijn. Hele grote aanrader: interessant, leuk om te doen en vooral heel erg lekker! Even Googlen; er zijn genoeg locaties om deze workshop te doen!

Wat ik ook heel erg leuk vindt (en vorig jaar gedaan heb) is online een Love Book te maken. Dat is een boek die je zelf samenstelt met plaatjes en tekst, zodat je het helemaal kunt aanpassen op je partner. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om op elke pagina een reden te weergeven waarom je van je partner houdt. Heel persoonlijk en er is ook echt aandacht en liefde aan geschonken. Gegarandeerd een schot in de roos!

Een horloge is een statement piece. Of het nu voor de man of voor de vrouw is. Maar een horloge dat iedereen al heeft, vind ik weinig aan. Een heel gaaf cadeau om te geven is een houten (ja je leest het goed) een hóúten horloge met de optie om de achterkant te graveren. Hoe gaaf is dat? Je eigen tekst op de achterkant van een origineel en uniek horloge. Dit is een wat duurder cadeau, maar ik vind het heel erg tof. Zeker even checken dus!

Niet leuk genoeg? Er zijn ook heel veel websites die voor een spotprijsje een leuk reisje weggeven. Een weekendje Berlijn, een overnachting in Londen of Parijs, noem maar op! Wij hebben eens een reisje naar Parijs gemaakt per bus (’s nachts met de bus erheen en ook ’s nachts terug) en een hele dag op je gemakje door de stad van de liefde slenteren.

Hebben jullie plannen voor Valentijnsdag of doen jullie er niet aan? Ik ben heel benieuwd!

Mama

De 5 momenten waarop ik het meest van mijn kind houd

Posted on 17 januari 2019

Ik houd van mijn kind. Natuurlijk houd ik van mijn kind. Er zijn echter momenten waarop ik extra veel van mijn dochter houd. En dat is niet wanneer ze iets presteert, iets nieuws kan, nee…dan ben ik trots. Natuurlijk houd ik dan ook van haar, maar ik houd het meest van haar op deze momenten:

De vroege ochtend

In de vroege ochtend, na een lange nacht geslapen te hebben, is manlief al onderweg naar zijn werk en wordt Rosemarijn wakker, omdat ze een fles nodig heeft. Dat momentje, als ik haar bij me in bed leg en ze dicht tegen mij aan haar flesje drinkt, nog half slaapdronken; dat is één van de momenten waarop ik het meest van haar houd. Dat momentje geeft me elke dag weer de kriebels.

Glinsterende ogen

Als Rosemarijn ergers van geniet, al is het maar iets onbenullig kleins, dan glinsteren haar ogen en lacht ze haar acht tandjes bloot. Daar slaat mijn hart een slag van over. Dat zulke kleine dingen, waar wij niet eens meer bij nadenken, een kindje zo blij en gelukkig kunnen maken, dat is toch prachtig? Hoe verwend zijn wij dan hè?

Ik heb je nodig, mama

Ken je die onzekerheid die je soms bij kinderen ziet? Vooral in een grote groep mensen of in nieuwe situaties. Al is het maar bij de eerste stapjes zetten. Ze grijpen naar mama. Mama’s hand of vinger, om zich sterker en veiliger te voelen. Mama geeft hen de zekerheid die ze op dat moment nodig hebben en even missen. Ik voel me dubbel zo ‘mama’ als Rosemarijn naar mijn hand grijpt, omdat ze me even nodig heeft. Dan voel je hoe afhankelijk zo’n ukkie nog is. Ook al moet je ze beetje bij beetje loslaten, het voelt zo fijn als je kindje je weer even nodig heeft.

Zo ziek

Vanaf begin december is Rosemarijn af en aan ziek geweest. Wij zelf ook. Maar een kind kan natuurlijk niet uiten hoe hij of zij zich voelt op die momenten. Het enige wat Rosemarijn deed was huilen en hangen, bij mama (ook bij papa) op schoot klimmen. Tegen mama aan hangen en geknuffeld worden. Normaal gesproken was Roos helemaal niet zo’n knuffelkont, want mevrouw had echt geen zitvlees (en nu ze niet ziek meer is, ook niet meer haha), maar toen ze grieperig en koortsig was, wilde ze niet anders dan dichtbij mama (en papa) zijn. Als ze zich dan zo tegen mij aandrukte, groeide mijn moederhart, zodat het amper nog in mijn borstkas paste. Dan zijn woorden te weinig hoor!

Sleeping beauty

Deze mocht natuurlijk niet ontbreken; als Rosemarijn slaapt. Ik ga nu niet meer zo vaak even om het hoekje kijken hoe ze in haar bedje ligt te slapen, omdat ik bang ben dat ze wakker wordt. Toen ze nog kleiner was, wilde ik elke vijf minuten wel naar haar kijken. Zo vredig, zo schattig. Roos is een buikslapertje, dus als ze ligt te slapen, ligt er zo’n spekwangetje op het matras waar ik verliefd op ben. Ik houd van de momenten dat ik haar zie slapen, gewoon omdat ze een prachtmeisje is en ze dan extra knuffelgehalte heeft. Jammer dat ze wakker zou worden als ik haar even een kus geef of over haar bol aai!

Wat zijn jouw favoriete momenten van je kindje? Wanneer houd jij het meest van je ukkie?