Bij Rosemarijn wilden we absoluut niet weten of we een zoontje of dochtertje zouden krijgen. We wilden een verrassing bij de geboorte. Dat liep niet helemaal zo, want een aantal dagen voordat ik beviel, versprak de gynaecoloog zich. “Als ze straks geboren wordt….Of hij, natuurlijk!” Zei ze. Nou,dat was wel duidelijk. En toch, heel apart, was ik zo ontzettend verrast en verwonderd dat ik een klein meisje in de handen van de gynaecoloog zag. Een dochter! Ik heb een dochter! Ik was helemaal in de wolken. De laatste kinderen die in de families geboren werden, waren jongens, dus vond ik het dubbel leuk dat we een meisje hadden.
En nu, ruim twee jaar later, besloten we dat we het erg leuk zouden vinden om juist wel van tevoren te weten of we team pink of blue zouden zijn. Gewoon omdat ik reuze nieuwsgierig ben natuurlijk, maar ook omdat we wilden weten of het anders zou voelen tijdens de zwangerschap, als we al wisten wat we verwachtten. Al weken hebben we geprobeerd om de gynaecologen zover te krijgen om even te spieken, maar geen van allen wilde daar aan meewerken. Te bang dat het toch verkeerd gezien zou worden waarschijnlijk. Dus toen we gisteren voor het eerst naar de verloskundige gingen, dacht ik dat zij het met dit termijn wel wilde doen. En wat denk je?
De verloskundige was nieuw en had haar echo diploma nog niet. Dus zei ze van tevoren al dat ze het niet durfde te zeggen, zenuwachtig werd en geen definitief antwoord op mijn vraag kon geven. Toch nam ze, heel lief, flink de tijd om de baby van alle kanten te bekijken. De kleine pruts was erg beweeglijk, maar hield toch de beentjes stijf tegen elkaar. En ondertussen een handje tegen de mond, alsof we werden uitgelachen om de moeite die we deden om het geslacht te zien. Na veel draaien, proberen en turen, hebben we het opgegeven. We konden echt niks zien. Erg jammer, want we hoopten toch echt wat te zien!
Teleurgesteld en tegelijkertijd vastberaden besloten we een echo te plannen bij een echobureau, want wachten tot de 20 weken echo, over ruim twee weken, was geen optie meer. We móésten het weten! Vanmorgen maakten we ons al vroeg klaar en haastten we ons naar het echobureau. Vol spanning en verwachting: nu ging het toch echt gebeuren! Op zijn gemak bekeek de echoscopist de baby van alle kanten. Hij maakte een mooie foto van het profiel van de kleine, waarop het neusje heel duidelijk te zien was en keek naar het hartje, de maag en de blaas. Dat zag er fantastisch uit. De maag en de blaas waren al gevuld, wat dus een goed teken is! En toen eindelijk liet de kleine zien of we in juli roze of blauwe muisjes op de beschuitjes moeten strooien.
Ik vroeg het jullie al een paar keer op Instagram en de antwoorden verschilden flink. Maar nu weten we het echt:
Onze Rosemarijn krijgt een broertje! Een beweeglijk, draaierig en druk broertje. We zijn ontzettend verliefd en dankbaar dat het zo goed gaat met onze kleine man! We hadden in de afgelopen maanden hier en daar een voorgevoel, maar raakten toch in de war. Gisteren dacht ik nog: Een meisje hoor, we krijgen nog een klein tutje in huis. Maar wat een verrassing: een zoontje!
Wilden jullie van tevoren weten of je een zoon of dochter zou krijgen?