Kirsten | Leven in een bijzonder samengesteld gezin

Toen ik ten huwelijk werd gevraagd door mijn toenmalige vriend, zei ik natuurlijk volmondig ja. Toen had ik nooit gedacht dat we zo’n 10 jaar later een huwelijk, een kind en een scheiding verder zouden zijn. Ik had sowieso niet zo hoog op van scheiden, dat was vooral voor mietjes. Gut, wat heb ik die uitspraak nog vaak naar mijn hoofd geslingerd gekregen van vriendinnen, toen ik na bijna 5 jaar huwelijk er voor koos om de stekker eruit te trekken. Het was gewoon op. Het ging niet meer en het was wel zo eerlijk voor ons beiden om dat uit te spreken en elkaar de kans te geven het nog eens met een ander te proberen.

Uit elkaar gaan is nooit leuk

De scheiding was natuurlijk niet leuk, maar we zijn er erg sterk uit gekomen, met het welzijn van onze dochter voorop. En ja, dat betekent dat je allebei regelmatig je ego opzij moet zetten. Dit zal elke gescheiden ouder beamen. Alleen gaat het niet iedereen even makkelijk af helaas. Wij kozen voor een co-ouderschap en nu 4 jaar later, gaat dat eigenlijk heel goed, desondanks we inmiddels 30 kilometer uit elkaar wonen.

Niet alleen je gezin maar ook je roedel samenvoegen

Ik ben samen met een hele leuke nieuwe man en samen hebben wij nog een dochter gekregen. Maar niet alleen kinderen vullen ons huis, ook hebben we samen nog eens drie grote honden. Ik had zelf al twee Labradors met mijn ex en omdat we beiden geen afscheid van de dieren wilden nemen, gaan zij ook in het co-ouderschap mee heen en weer. Sebas had zelf net een Stafford van 10 maanden in huis, dus naast onze eigen levens, moesten we ook de roedel samenvoegen. Dat ging overigens echt niet zonder slag of stoot maar inmiddels zijn we op het punt ‘ze kunnen niet met en niet zonder elkaar’.

Twee keer per weer een andere samenstelling

Dat ons bijzonder samengesteld gezin twee keer per week een andere samenstelling kent, is voor ons inmiddels heel gewoon geworden. Veel mensen grinniken als ze horen hoe ‘vol’ het bij ons is en moeten nog veel hard lachen als ze horen dat de honden dus ook ‘gedeeld’ zijn. Het begin van onze week is het vrij rustig in huis. Tot en met donderdagmiddag zijn we eigenlijk met één kind en één hond. Dat zijn dan ook de momenten waarop ik stom gezegd tot rust kom.

Donderdagmiddag haal ik mijn oudste uit school en is ze tot en met zondag bij ons. En die middag haal ik dan ook de andere twee honden op. Hij woont vlakbij school, dus dat gaat in een adem door. Op zondagmiddag komt hij haar dan weer ophalen bij ons thuis. Om ervoor te zorgen dat we niet wekelijks een enorme volksverhuizing hebben, hebben we de afspraak dat alleen haar slaapknuffels mee heen en weer gaan. 

Altijd even schakelen

Als we met z’n allen weer bij elkaar komen, is er toch altijd weer even een schakelmomentje. De rangorde in huis verandert weer even en de aandacht moet gedeeld worden. Ik denk dat de meesten met een samengesteld gezin dat wel zullen herkennen. Een extra kind in huis zorgt altijd weer even voor een verschuiving. En naast onze meiden moeten ook de honden weer even uitvechten wie er op welk kussen of kleedje mag liggen. Ik laat het maar een beetje gaan, meestal vinden zowel de meiden als de honden hun eigen plekje wel weer.

De leuke en minder leuke kanten van een samengesteld gezin

Er zijn natuurlijk veel voor- en nadelen aan een samengesteld gezin of een co-ouderschap. Natuurlijk is het belangrijk dat alle ouders een beetje op een lijn zitten. Dat maakt de overgang doorgaans een stuk gemakkelijker. Zijn er zaken waar we opvoedkundig tegenaan lopen, proberen we die zoveel mogelijk face-to-face te bespreken. 

Wat ik zelf lastig vind zijn de schakelmomenten. We gaan twee keer per weer van alles naar niets. Voor mijn gevoel van 0 tot 100 en van 100 tot 0. Dat zorgt er wel voor dat ik bewust rekening hou met wat ik die dagen gepland heb staan. Ben ik bijvoorbeeld op een donderdag al te druk geweest, staat dat gegarandeerd voor vuurwerk tot mij en mijn oudste. Maar ben ik uitgerust en voorbereid voor haar komst, is het voor iedereen de verandering veel beter te doen.

Lees ook: 8 manieren om mama me-time te creeëren

Hoe hou je het leuk?

Wat wij doen om het binnen ons gezin gezellig te houden is vooral iedereen hetzelfde te behandelen. Gelijke monniken, gelijke kappen. De regels gelden de hele week, dus de jongste mag de dagen dat haar grote zus er niet is, niet ineens hele andere dingen. Door die gelijke behandeling en duidelijke regels weten de meiden waar ze aan toe zijn. 

Grappige dingen binnen ons samengesteld gezin

Doordat kinderen natuurlijk nooit hun mond kunnen houden, vliegen er hier natuurlijk ook leuke anekdotes over tafel van bij papa thuis. En over haar vader kan ik natuurlijk ook nog wel een paar leuke dingen vertellen. Waar ik ook altijd zo om moet lachen, is dat wanneer zij op zondag hier in huis komen, mijn jongste dochter ook helemaal enthousiast aan komt rennen om ze te begroeten. Voor haar horen zijn er ook gewoon bij. Waar ik laatst nog om moest lachen was de situatie een paar weken geleden met de sneeuw. Ik durf zelf niet te rijden met sneeuw dus Sebas was mijn oudste uit school gaan halen. Op datzelfde moment krijg ik een appje van de vriendin van mijn ex: zij was door omstandigheden óók onderweg naar school. Ik kan me de blikken van de schoolpleinmoeders en de juffen wel voorstellen. Ja, wij zijn een héél bijzonder samengesteld gezin!

Volg je The Stout Journal al op Social Media?