Ik moet jullie iets vertellen…

Ik heb een poos geleden al eens geschreven over mijn kinderwens voor Mamaplaats en nu wil ik met jullie iets delen, waar wij ontzettend gelukkig mee zijn. Een maand geleden kwamen wij er namelijk achter dat wij een tweede kindje verwachten!
Vroeger zei ik altijd al dat ik tien kinderen wilde en een hondje. Nou, dat is toch wel wat anders gelopen: Een dochter en twee katten! En nu mag ik dus heel blij vertellen dat er in juli een baby bijkomt, als alles goed gaat! Een zomerbaby!
Een hele grote wens die uitkomt. Een broertje of zusje voor onze Rosemarijn. Vanaf het begin hebben we haar ook een beetje geprobeerd te betrekken bij dit mooie nieuws. Of ze honderd procent snapt wat er gaande is, geloof ik niet, maar ze vindt het heel leuk om over de baby in mama’s buik te praten. Ze aait heel lief over mijn buik en wijst naar de echo foto’s, met de mededeling dat dát de baby is! 

Aan het begin van deze week hebben wij de zwangerschap aan familie en vrienden bekend gemaakt, met een foto van Rosemarijn en een bord met het nieuws erop. Een leuke fotoshoot tussen de herfstbladeren. Zo leuk om te doen! 

Ik ben nu op driekwart van het eerste trimester. Het moeilijkste trimester van de zwangerschap, voor veel vrouwen. Voor heel veel vrouwen zijn dat de drie maanden waarin ze het meest beroerd, ziek en misselijk zijn. Bedankt, hormonen! We noemen ze dan ook niet voor niks ‘horror-monen’.
Ik ben nu ook veel meer misselijk dan bij de zwangerschap van Rosemarijn. Ook toen had ik dagelijks wel een misselijk gevoel, maar dat was meer een weeïg misselijkheidsgevoel, wat wel te minderen was door iets te eten. Dit keer is de misselijkheid echt anders! Ik voel het de hele dag door en ik kan hierdoor ook veel minder ondernemen.

Werken wordt daardoor ook wel wat moeilijker. Voor de klas staan, terwijl je steeds de neiging hebt om boven de toilet te gaan hangen, is niet een perfecte combinatie. Toch probeer ik zoveel mogelijk wel lekker te gaan werken, want het is heerlijk om te doen en ik geniet er zo van! Rosemarijn heeft die twee dagen veel plezier bij de gastouder, wat ook heel goed voor haar is. En als ik haar in de middag ophaal, heeft ze zoveel verhalen en is ze zo blij om mama weer te zien! Dat is het echt waard!

Het schrijven heeft ondertussen wel een beetje stil gelegen. De puf ervoor was ver te zoeken! Toch hoop ik dat, nu het laatste stukje van het eerste trimester begonnen is, de misselijkheid stopt en ik weer lekker aan de slag kan gaan! Iets minder dan vier weken, dan hoop ik toch wel van de eerste kwaaltjes verlost te zijn!

Hoe hebben jullie je zwangerschap(pen) ervaren? Waren ze erg verschillend? Had je veel kwaaltjes of deed je het op je sloffen?