‘Heb je wel eens gehoord van hoogsensitiviteit?’. Deze vraag stelde mijn praktijkondersteuner een half jaar geleden aan mij. ‘Aha… dan toch’, dacht ik meteen. Ik had het zelf al een aantal keer opgezocht. Ook had een vriendin mij er al een keer op gewezen. Toch gek dat ik hier pas op mijn 22e achter ben gekomen, terwijl ik het al duidelijk mijn hele leven ben. Het afgelopen jaar liep ik, mede door mijn hoogsensitiviteit, tegen bepaalde dingen aan in het leven. Vandaag licht ik deze HSP-problemen graag uit. Let’s talk about HSP!
Anders dan anderen
Toen ik de lijst voor het eerst las met de aspecten van hoogsensitiviteit viel er één mij meteen op. Er stond namelijk dat HSP’ers zichzelf vaak anders voelen dan anderen. Bingo! Ik ben hierin dus niet alleen én er zijn meer mensen die zich zo voelen, dacht ik meteen. Ik heb mezelf mijn hele leven anders gevoeld. Ik weet nog dat ik dit ook als eerste zei tegen mijn praktijkondersteuner. Ik ben nooit ‘alleen’ geweest en ik heb altijd wel vriendinnen en familie gehad. Maar toch heb/had ik altijd het gevoel dat ik er net niet helemaal bij paste. Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat iemand mij echt helemaal begrijpt en snapt wat ik voel en denk. En dat maakt mij soms wel een beetje een ‘Remi’ op deze grote wereld.
People pleaser
Daarbij komt ook nog eens dat ik een échte people pleaser ben. En dan écht een extreme people pleaser. Zo denk ik van tevoren al na over wat anderen wellicht denken én daarop baseer ik hoe ik mezelf gedraag. Dit in combinatie met de vibe die ik van een persoon krijg. Het lijkt me zo heerlijk om gewoon ongegeneerd jezelf te zijn. Ik wil altijd in het plaatje passen van de ander. Hierdoor laat ik mezelf dan ook vaak ondersneeuwen. Voorbeeldje: onlangs had ik een project op werk en mijn collega had deze voor een groot gedeelte voorbereid. Ik wist van tevoren dat ze haar idee al goed vond en waarschijnlijk niet zat te wachten op mijn input. Vervolgens houd ik mijn ideeën voor me.
Onzekerheid
De grote vraag is: waarom houd ik deze ideeën voor me? Ik hecht persoonlijk enorm veel waarde aan harmonie. Ik doe er alles voor om verstoring in harmonie te vermijden. Yes, ook een typisch HSP-trekje. En bovendien speelt er bij mij ook nog een zekere onzekerheid. Misschien komt die onzekerheid vooruit uit het feit dat ik me nooit aan een bepaalde groep kon conformeren. En mezelf altijd anders voelde. In plaats van dat ik mezelf naast bepaalde groepen plaatste, zette ik mezelf onder de groep. En geloof me, daar word je niet zelfverzekerder van. Zelfverzekerd worden is een proces wat tijd kost én waar ik iedere dag nog hard aan werk.
Inner criticus
Naast het behouden van de harmonie en mijn onzekerheid, speelt mijn inner criticus ook een grote rol. Ik weet niet of dit iets HSP-eigen is of dat het gewoon een persoonstrekje is. De inner criticus weet hoe extreem gevoelig ik ben. De stem wil mij voor alles behoeden en schreeuwt daarom de hele dag door allerlei dingen. Zo zegt de stem ook: ‘zeg jouw idee maar niet – ze zit er niet op te wachten – straks vinden ze het stom en dom – en dan vinden ze jou misschien wel stom en dom – misschien denkt ze wel dat jij haar idee niet leuk vind – dat wil je toch niet?’ De stem wil mij eigenlijk beschermen, omdat ‘ze’ weet dat ik heel gevoelig ben. Maar ik ben 22 jaar oud én ik moet echt op mezelf gaan vertrouwen. Ik moet de stem los gaan laten.
Nog meer ervaringen over hoogsensitiviteit lezen? Inge, Femke en Linda vertellen er ook wat over!
Super krachten
HSP’er zijn lijkt nu misschien een enorm zware last, maar dat is zeker niet allemaal waar. Je moet het zelf omzetten in iets positiefs. Ondanks dat de wereld ons misschien niet helemaal wil of kan begrijpen, zie ik ook heel veel voordelen in mijn HSP-krachten. Ik kan bepaalde situaties echt super goed aanvoelen. Hierop kan ik dan anticiperen en daardoor mijn werk beter uitvoeren. Daarnaast heb ik ook veel oog voor details. Als iemand iets persoonlijks vertelt, sla ik juist deze details enorm goed op. Hierdoor bouw ik makkelijk diepere banden op met mensen.
Je comfortabel voelen in het oncomfortabele
Ik denk dat ik persoonlijk ook moet leren om mezelf comfortabel te voelen in het oncomfortabele. De wereld vol met mensen is voor mij het oncomfortabele. Ik weet dat de wereld niet voelt wat ik voel en denk. En dat is ook oké. De wereld kan niet continu bestaan uit harmonie, dat is gewoon niet de echte wereld. Ik moet mijn dromerige Remi krachten inzetten voor de doelen die ik heb. Dan denk ik dat ik nog wel eens heel ver kan komen. Watch me!
Volg je The Stout Journal al op Social Media?
No Comments