(Geen) borstvoeding geven? Schaam je!

Hoe vaak ik niet gehoord heb dat moeders zich een loedermoeder voelen omdat ze geen borstvoeding willen/kunnen geven, is ongelooflijk. Mensen kijken je er op aan. “Maar het is het beste wat je je kind kunt geven hoor!” “Alles wat je kind nodig heeft, zit in moedermelk. Waarom geef je dan kunstvoeding?” En weet je wat nog gekker is? Moeders die wél borstvoeding geven, worden er net zo goed op aangekeken! Nou ja zeg, zit je daar nu in het openbaar je kind te voeden? Er zijn genoeg plekjes waar je je kunt verstoppen hoor. Wij willen echt je (nog niet eens half) ontblote borst zien. Schaam je je niet dat je je zo laat zien?

Het is absoluut geen probleem tegenwoordig om truitjes of hemdjes aan te trekken met een lage hals, om zo een beetje decolleté te laten zien, maar oh wee als men in het openbaar een baby voedt. Dat is belachelijk, wie doet nu zoiets? En kunstvoeding in plaats van borstvoeding, dat is ook weer iets wat echt niet kan. Hoe tegenstrijdig!

Zelf kon ik mijn dochter geen borstvoeding geven; mede door haar te vroege geboorte, had ik gewoon niet genoeg melk om haar zelf te voeden. Dat voelde als iets waar ik faalde, ik vond het vervelend dat ik als moeder niet eens de voeding kon geven aan mijn kind, die ze nodig had. Maar als mensen dan zien dat je een flesje kunstvoeding geeft, krijg je een scheef gezicht. “Zie je dat? Lui zeg, ze kiest voor makkelijk in plaats van voor goed. En dat noemt zich een goede moeder?” Niet dat je het mensen zo hoort zeggen, maar je ziet het ze denken. Dat doet zeer. Ik had graag borstvoeding willen geven; het is iets natuurlijks, iets wat ons gegeven is als moeders. Ik had altijd gedacht dat ik mijn kind borstvoeding zou geven. Het viel me tegen dat ik het niet kon. 

Waarom moeten we ons schamen als we geen borstvoeding geven? Wie zijn andere mensen om ons daarin te veroordelen? Wie weet nu echt waarom wij moeder niet allemaal borstvoeding geven? 

En waarom moeten we ons schamen als we (openbaar) ons kind de borst geven? Iets wat zo mooi is, zelf je kind voorzien van voeding, een moment van binding en liefde, dat moet verstopt worden in een bezemkast. Ga daar maar voeden. 

Zullen we eens ophouden met oordelen over het wel of niet geven van borstvoeding?  Zullen we ieder voor zich laten kiezen wat ze doet? Niemand kijkt er van op als je zelf een kant-en-klare maaltijd in de winkel haalt of eten bestelt bij de Chinees. “Jeetje, wat lui, kan ze niet gewoon koken?” Niemand kijkt op van de truitjes die vrouwen dragen, dat kan wel, maar poeh, een stukje blote huid als er een baby gevoed wordt? Foei! 

Iedere moeder doet op haar manier haar best om de beste moeder te zijn die ze kan zijn voor haar kind. Laten we een ieder eens in zijn waarde laten. 

Zo. Ik heb gezegd.