Femke | Dit een zomer depressie

Zomer, yay of nay 

Kennen jullie dat? Het begin van de zomer is eindelijk daar. Temperaturen boven de 25 graden, iedereen komt weer hun huisje uit, uitgebreid genieten van de tuin en de bbq. Vuurkorfje aan, Lekker lang buiten zitten met een glaasje rose. Overal blije gezichten. Terrasjes vol Lekker uit eten met je vriendinnen en lang natafelen met een glaasje wijn.

Ja, zie je dat plaatje voor je? Ik ook, maar word er niet gelukkig van. Of nou ja, ik word wel gelukkig van dat hele plaatje, maar dan minstens een graad of 5 koeler. Ik ben namelijk geen zomermens. Sterker nog, als ik het echt een naam moet geven, de zomer is mijn minst favoriete seizoen. Daarom wil ik jullie wat meer vertellen over de zomer depressie.

Zomerdepressie

Ongeveer een op de duizend mensen heeft een zomerdepressie. Een zomerdepressie is grofweg hetzelfde als een gewone depressie, maar het komt en gaat met de zomer. Mensen met een zomerdepressie hebben er last van dat het langer licht blijft, de zon schijnt en het warmer is. Symptomen zijn somberheid, verlies van interesses en niet meer kunnen genieten. Mensen met een laag zelfbeeld hebben hier nog meer last van. In de zomer loopt iedereen in de korte kleren en als je gaat zwemmen zie je overal mensen in bikini’s of blote strakke lijven.

Persoonlijke ervaring

Persoonlijk heb ik geen depressie. Ik voel me wel minder goed dan in de andere drie seizoenen. Ik slaap heel erg slecht. Kan niet tegen de warmte. Ik kan mijn warmte ook niet kwijt omdat ik niet zo goed kan zweten. De zon voelt al snel te warm aan. Als ik in de zon lig op een strand of aan het zwembad, word ik al snel duizelig en niet goed. Als het echt boven de dertig graden wordt, dan beginnen mijn darmen en mijn maag ook nog eens extra te vervelen.

Ben ik gek?

Heel lang heb ik gedacht dat ik niet spoorde. Hoezo, is de zomer niet fijn? Hoezo kan je niet in de zon liggen? Hoezo word je vrolijk van sneeuw en kou? Nu ik weet dat het dus echt bestaat en er meer mensen last van hebben, voel ik me niet zo alleen in dit dingetje en durf ik me ook uit te spreken hierover. Nog steeds word ik door veel mensen voor gek verklaard en ook mijn man en kinderen vinden het onwijs grappig om me ermee te klieren.

Maar toch vind ik dat het ook wel eens gezegd mag worden. Wereldwijs is er begrip voor winterdepressie en snapt iedereen het als het al drie weken regent, dat je dan mag klagen. Nou ik klaag bij drie weken warm en stralend zomerweer. En ik vind ook dat daarnaar geluisterd mag worden. Begrip krijgen voor je situatie. Durven uit te spreken zonder je beschaamd te voelen omdat je je eigenlijk anders hoort te voelen. Vertellen dat je geniet van de kortere dagen en langere periodes donker. Dat een vakantie naar Zweden je veel gelukkiger maakt dan kamperen in het bloedhete zuid-Frankrijk. Dat je juist energie krijgt als het regent in de zomer en dan zin hebt om je huis schoon te maken, spelen met de kinderen en actief buiten bezig zijn.

Volg je The Stout Journal al op Social Media?