Een dag in het leven van…

Vandaag doe ik het even wat anders. Geen specifiek onderwerp waar ik over uitweid, maar ik laat je mee kijken naar een dag in het leven van Rosemarijn. Van ochtend tot avond. Kijk je mee? Klik op de foto’s voor een groter beeld.

Fris en fruitig gingen we naar beneden voor het ontbijt en een hele poos gezellig spelen. Auto’s, boekjes, het keukentje, speelgoed genoeg!

Al snel werd Rosemarijn wat vermoeid van al het spelen, dus werd het tijd voor haar dutje. Brood hoefde ze niet. Ze eet de laatste tijd erg slecht. Gelukkig drinkt ze wel normaal!

Tijdens het spelen, kookte mama het eten en kwam papa om 17:00 uur thuis. Tijd voor het avondeten: samen aan tafel! Na het eten mocht Rosemarijn even naar de achterburen om te spelen, want papa en mama moesten even een half uurtje weg. Toen ze terug kwamen, hebben we nog gezellig koffie gedronken en toen was het alweer tijd om naar bed te gaan. Uiteindelijk lag ze er om 20:30 uur in.

Zo, dat was even heel wat anders hè! Dit zal echt geen wekelijk iets worden, dat kan ik je vertellen. Ik moest me er zo toe zetten om overal foto’s van te maken, want ik vergat het heel snel. Ik wilde het maandag al doen, deze picture log, maar vergat na het ontbijt nog foto’s te maken. Oeps.
Maar…hier is het dan. Vond je het leuk om het te zien? Ik hoor het graag!

Vergelijkbare berichten

4 reacties

  1. Zeker leuk! Vind jij de dagen nooit lang alleen met Rosemarijn? Ik ben nu zelf al een jaar fulltime thuis met Isabel, maar dat valt me best zwaar. De muren komen langzaam op me af. Ik hoop over een half jaar weer 3 dagen te gaan werken, maar ben erg benieuwd hoe jij de dagen thuis ervaart.

    1. Hee! Ja, zeker valt het me soms zwaar en dan tel ik de uren tot manlief weer thuis is. Maar ik merk wel dat als ik mijn eigen ding ook blijf houden (tja, ik kan niet de hele dag met Roos spelem dus ze moet leren ook alleen te spelen) dat de dagen dan sneller gaan. Ik heb mijn studie, schrijven voor mijn blog en nu ook voor andermans blog. Ik ga er geregeld even uit met Roos. Al is het maar naar mijn moeder. Dat scheelt veel. Ik zal wel blij zijn als we lekker naar buitsn kunnen. Met water en zand kliederen. Want die muren….die komen soms hard op je af!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *