Na de zomervakantie ben ik tijdelijk weer terug in het onderwijs. Na drie jaar niet voor de klas te hebben gestaan!
Twee basisscholen bij ons in de buurt hebben een Engels docent nodig, omdat hun vaste native speaker met zwangerschapsverlof gaat.
Heel erg tof dat ik daarvoor ben gevraagd! Ik heb er heel veel zin in, al is het wel weer even spannend hoor. Van twee jaar thuis naar een buitenshuis werkende moeder. Toch heb ik heel enthousiast ‘ja’ gezegd.
Mede ook omdat ik zo de scholen (ze zitten in één gebouw: regulier- en speciaal onderwijs) beter leer kennen. Waarom wil ik die scholen beter leren kennen?
Nou, omdat ik er vrij zeker van ben dat onze Rosemarijn daar straks naartoe gaat, als ze eenmaal zo ver is. Als ze vier is.
Of drie, want ze hebben ook een peutergroep, wat ik heel tof vind!
Maar…Nu sta ik een beetje voor een dilemma. Rosemarijn moet de twee dagen dat ik ga werken, naar een oppas, kinderdagverblijf of gastouder.
Eerlijk? Ik vind het lastig. Heel lastig. Ik moet ze zomaar aan de zorg en verantwoordelijkheid van een ander overgeven en hopen dat alles goed gaat.
En waarschijnlijk ga ik gewoon dingen (nieuwe dingen) van haar missen. En natuurlijk mis ik haar dan sowieso.
Ik mis Rosemarijn al als ze slaapt, zo nu en dan! Lekker rustig hoor, maar soms denk ik: “Word wakker, ik wil je knuffelen!”
Maar goed…Ik heb al rondgekeken voor een gastouder, omdat ik dat persoonlijker vind dan een kinderdagverblijf. Voor- en nadelen, help!
Wat zouden jullie doen? Hebben jullie ervaring met gastouders?
Wat vinden jullie (en de kids natuurlijk) daarvan? Ik denk dat ik maar een lijstje met plus- en minpunten moet gaan maken haha.
No Comments