De perfecte moeder

Soms vraag ik het me wel eens af: is er iemand die echt alles voor elkaar heeft en gelukkig is? Een voorbeeld? Een moeder met haar gezin die samen echt een plaatje vormen op alle mogelijke manieren? Iemand die weet wat ze doet, zich zeker voelt over de manier waarop ze alles regelt en zeker over hoe alles in haar gezin loopt?

Welnee! Hoe groen het gras bij een ander ook is of lijkt; overal zijn onzekerheden. Misschien niet over hoe mams er zelf uitziet of hoe het huis er bij staat, maar dan wel over het gedrag van de kinderen. Komt dat door mij? Heb ik teveel toegegeven, dat ze zich nu zo drammerig gedragen? Bij Betsy zie ik dat nooit gebeuren. Haar kinderen gedragen zich altijd zo voorbeeldig. Heb ik het verpest? Heb ik mijn kinderen verpest?
Geef ik mijn kinderen wel genoeg liefde? Weten ze wel dat ik van hen houd? Hoe merken ze dat? Spreek ik hun (liefdes)taal wel? Wat nou als ze zich alleen voelen en ik helemaal geen goede moeder voor hen ben? Ben ik wel een goed voorbeeld eigenlijk?

Misschien ben je (nog) geen moeder. Misschien wil je het graag, maar mag het je (nog) niet gegeven zijn. Hoe hoog kunnen de onzekerheden dan oplopen? De vraag of het je ooit mag gebeuren, waarom het nog steeds niet is gelukt. Misschien heb je meerdere miskramen gehad, kinderen verloren en geef je jezelf de schuld ervan. Misschien schaam je je ervoor en durf je niet te uiten hoeveel pijn het je doet.

Hoe fantastisch alles misschien verder gaat, als het gaat om je kinderen, blijf je altijd aan jezelf twijfelen. Je doet je best en doet wat je kunt om je kinderen goed op te voeden en gelukkig te maken. Maar is dat genoeg? Achteraf zie je zo vaak wat je fout hebt gedaan. Wat je anders had kunnen doen. Misschien wordt je er soms zelfs verdrietig van en overtuig je jezelf ervan dat je een slechte moeder bent. Maar onthoud dat wat we ook doen en op welke manier we het ook doen; als je terugkijkt zijn er altijd dingen die je nu anders zou doen. Niet voor niets zeggen mensen vaak: “Achteraf weet je hoe je het niet moet doen. Maar hoe het nu eigenlijk wel moet?” Dat alles neemt niets af van jouw moederschap.

We doen wat we kunnen. Dat maakt ons goede moeders. Misschien gaat het niet allemaal hoe je het zou willen zien, maar je doet het uit liefde. Uit liefde voor je kind. Je bent alles voor je kinderen. Je bent hun moeder. Hun heldin. Hun trots.

Neem maar van mij aan: Je bent een goede moeder.