Ik ben nu 30 jaar oud maar weet pas 4 jaar dat ik PCOS heb. Terwijl ik al veel langer met symptomen en klachten rondloop. Misschien komt het doordat ik vroeger als jonge meid een mannelijke huisarts had die vond dat ik die (in mijn ogen veel te veel) haartjes op plekken waar ik ze liever niet zag maar moest blonderen. En ik zeg wel in mijn ogen, maar ik had wel degelijk veel meer haren dan mijn leeftijdsgenootjes. Toen ik in de puberteit kwam schaamde ik mij ervoor. Ik kreeg er wel eens pijnlijke opmerkingen over. Gelukkig kan ik dat soort dingen nu veel beter van mij af zetten.
Ik weet wel beter, het is een van de meest voorkomende symptomen die horen bij PCOS. Ook had ik altijd veel zin of trek in suikers, chocolade of iets zoets, en dan het liefste na het eten. Mijn huid is ook nooit mooi geweest, dat is ie nog steeds niet. Depressieve gevoelens en angsten zijn ook symptomen waar ik last van heb. Al denk ik wel dat dat niet alleen door de PCOS komt. Ik ben van jongs af aan al bekend met psychische klachten, it runs in the family, laten we maar zeggen.
Menstruatie
Mijn menstruatie was altijd erg onregelmatig. Ik hield het bij in mijn (heel old school, papieren) agenda’s, in de jaaroverzichten. Op een gegeven moment zat er zelfs drie maand tussen! Ook was het de ene keer heel heftig, en had ik een andere keer weer tussentijdse bloedingen. Ik heb me hier nooit echt zorgen over gemaakt.
Tot die ene keer dat ik zo onwijs veel pijn kreeg in mijn buik. Ik lag op de bank en bij elke minuscule beweging die ik maakte verging ik van de pijn. Toen de pijn na een uur nog niet minder werd en pijnstillers niet hielpen, belde ik de huisarts. Die vertelde dat het waarschijnlijk zo was dat het menstruatiebloed in plaats van naar buiten, zoals het hoort bij een menstruatie, in mijn buikholte terecht kwam. En bloed en een buikholte gaan niet goed samen.
Gynaecoloog
Na die pijnlijke aanval ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog om te kijken wat er aan de hand was. Tijdens het inwendige onderzoek/echo zagen we allemaal bolletjes (heel veel kleine ei-blaasjes) bij mijn eierstok. Niet zoals het hoort. “Dat komt door de PCOS,” zei de gynaecoloog. Verstomd keek ik haar aan; door de PCO-wattes?
“Oh, heeft de huisarts je dat niet verteld? Neem maar even contact met haar op, zij legt het wel verder uit.”
Stomverbaasd en toch ook enigszins angstig kwam ik thuis van die afspraak. Ik ben gelijk op internet gedoken, want dat was toch wel een stuk sneller dan eerst weer een afspraak bij de huisarts maken. Gek eigenlijk, dat het zo lang heeft moeten duren voor ik wist wat er aan de hand was. Daarom vind ik het ook zo tof dat Ineke er zo open over is!
Wat vielen er toen een boel puzzelstukjes op de plek! Ik kon ineens al die symptomen bij elkaar zetten en had een verklaring! Wat fijn! Maar dan, mijn vriend en ik hebben toch wel een kinderwens. Hoe moet dat?
PCOS Dieet
Ik maakte een afspraak bij de huisarts om te bespreken hoe en wat rondom de kinderwens. Want naast dat ik PCOS heb, heb ik ook Dysthyme depressie en slik ik antidepressiva. Zij gaf aan dat het verstandig was om eerst een jaar te bekijken hoe het zou gaan en te ‘oefenen’. Mijn vriend was er nog niet klaar voor en ik wilde eerst bezig met mijn overgewicht. Want ik zat op het randje qua BMI. En omdat dat ook niet mee zou helpen met de kinderwens ging ik aan de slag.
Ik ben toen binnen een jaar 10 kilo afgevallen door middel van 3/4 x per week sporten en met een app bijhouden wat ik eet en verbrand. Wat ik toen niet heb gedaan en nu wel zou doen is een diëtiste raadplegen, toen heb ik vooral op internet gezocht naar ervaringen en wat voor mij zou kunnen werken en waar ik mij goed bij voel. Doordat ik zo aan het opletten was wat ik at, en daar ook een ritme en structuur van kreeg merkte ik dat ik beter in mijn vel (letterlijk en figuurlijk) kwam te zitten.
Zwangerschap
Een jaar later was ik 10 kilo lichter en zag mijn vriend het wel zitten om te gaan ‘oefenen’. Zo gezegd, zo gedaan, en warempel, geheel tegen alle verwachtingen in was ik bij de eerste keer ‘oefenen’ zwanger. Ik kon het niet geloven. Ik zou toch juist onwijs veel moeite moeten hebben met het krijgen van kinderen?
Je hoort mij trouwens niet klagen hoor, maar het was heel bizar, het ene moment wordt er gezegd dat je hoogstwaarschijnlijk hulp nodig gaat zijn bij het zwanger worden en het volgende moment ben je het al! De zwangerschap verliep heel rustig, ik had weinig klachten, en de bevalling ging ook heel snel. En nu ben ik moeder van een prachtige dochter, genaamd Eefje Lynn.
En nu?
Na de bevalling ben ik voor de Ballerine koperspiraal gegaan. Ik wou geen anticonceptie meer waar hormonen inzitten, ik merkte dat hormonen en Nienke niet heel goed samengaan. Deze spiraal gaf veel minder pijn dan de T-safe koperspiraal, die ik vóór de zwangerschap had. Dat is ook de reden dat ik voor die ben gegaan (terwijl deze eigenlijk vooral geschikt zou zijn voor vrouwen die nog geen bevalling hebben gehad). Helaas is deze koperspiraal laatst erg negatief in het nieuws geweest, en ik ben nog aan het uitzoeken wat ik hiermee moet.
Mocht je het leuk vinden om mij te volgen in mijn ‘strijd’ tegen de ‘wolkjes’ (depressie), dan vind je me op Instagram @mamameteenwolkje en op mijn blog mamameteenwolkje.nl
Volg je The Stout Journal al op Social Media?
