Soms vraag ik het me wel eens af: is er iemand die echt alles voor elkaar heeft en gelukkig is? Een voorbeeld? Een moeder met haar gezin die samen echt een plaatje vormen op alle mogelijke manieren? Iemand die weet wat ze doet, zich zeker voelt over de manier waarop ze alles regelt en zeker over hoe alles in haar gezin loopt?
Categorie: Mama
Een (sponsor)zoontje
Jaren terug, toen ik nog een basisschoolleerling was (of misschien wel jonger?) zei ik altijd “Ik wil tien kinderen en een hondje.” Liever nog wilde ik met een boer trouwen en allemaal dieren om me heen hebben, de hele dag. En als dat niet kon, nou, dan wilde ik wel kindjes adopteren. En nu…?
Bling Bling, maar dan subtiel
Aan het begin van 2018 wilde ik mezelf een cadeau geven, iets dat me elke dag weer liet zien dat ik een trotse mama mag zijn van een klein meisje. Ik ben niet zo’n fan van grote flashy sieraden, maar ik wilde iets moois, wat voor mij grote betekenis had. Online vond ik Kaya Sieraden.
Ik ben niet meer zoals ik was
Celebrity Rachel Adams plaatste recent in samenwerking met Versace een foto van zichzelf als powerwoman, terwijl ze kolfde. Gave foto! Ze wilde er zeker een boodschap mee overbrengen, maar bij mij werkte deze foto averechts. Strak in de make-up, haren in model en dure merkkleding; zat jij er zo bij als je aan het kolven was?
Opvoeden; een koud kunstje
Goed, opvoeden dus. Nee. Geen koud kunstje. Als niet-ouder kijk je zo gauw met opgetrokken neus naar ouders met schreeuwende, schoppende kinderen en denk je: Poeh, dat zou ik nóóit zo doen.
Voed je kind eens op zeg!
De 5 momenten waarop ik het meest van mijn kind houd
Ik houd van mijn kind. Natuurlijk houd ik van mijn kind. Er zijn echter momenten waarop ik extra veel van mijn dochter houd. En dat is niet wanneer ze iets presteert, iets nieuws kan, nee…dan ben ik trots. Natuurlijk houd ik dan ook van haar, maar ik houd het meest van haar op deze momenten…
Voornemens als (aanstaande) moeder
In mijn vorige blogpost had ik het even over voornemens voor 2019. Daardoor kwam ik op het onderwerp voor vandaag. Ik herinner me nog dat ik, tijdens mijn zwangerschap, heel veel voornemens had als het ging om de opvoeding van mijn (toen nog) ongeboren kindje. Ik wilde absoluut zelf voeden (wat dus niet gelukt is, helaas) en alle prakjes zelf maken. Hoera, dat heb ik gedaan totdat Rosemarijn ongeveer negen maanden was en ze meer en meer met de pot mee ging eten…
Zou je dat nu wel zo doen?
Herken je het? De vragen die mensen je stellen over wat je met je kindje doet, op welke manier je het doet? Het maakt mij altijd zo onzeker. “Is dat niet veel te koud? Ze vat zo kou!” Ik ben een kersverse moeder (nou ja, nu ruim een jaar) maar ik trek het me nog steeds best wel aan als mensen mijn zorg zo in twijfel trekken…
Treat yourself!
Welke winkelgrage mama kan zich hier niet op betrappen? Vanaf het moment dat je mama wordt (of het nu tijdens de zwangerschap is of erna) loop je gewoon voorbij die heerlijke boetiekjes waar je eerder zo uren kon ronddwalen, kleding passen en met tassen vol vandaan kwam. H&M Women, Zara, Mango? Daar is geen oog meer voor. Alle aandacht wordt getrokken naar die o zo kleine dottige kleertjes die roepen om een koper.
(Geen) borstvoeding geven? Schaam je!
Hoe vaak ik niet gehoord heb dat moeders zich een loedermoeder voelen omdat ze geen borstvoeding willen/kunnen geven, is ongelooflijk. Mensen kijken je er op aan. “Maar het is het beste wat je je kind kunt geven hoor!” “Alles wat je kind nodig heeft, zit in moedermelk. Waarom geef je dan kunstvoeding?” En weet je wat nog gekker is? Moeders die wél borstvoeding geven, worden er net zo goed op aangekeken! Nou ja zeg, zit je daar nu in het openbaar je kind te voeden? Er zijn genoeg plekjes waar je je kunt verstoppen hoor. Wij willen echt je (nog niet eens half) ontblote borst zien. Schaam je je niet dat je je zo laat zien?